جلوههای ویژه بصری، اجزایی هستند که با استفاده از تکنولوژیهای مختلف به منظور ایجاد تأثیرات ویژه و بصری در فیلمها، تلویزیون، تئاتر، و سایر رسانههای تصویری استفاده میشوند. این جلوهها میتوانند تجربه تماشاگران را تغییر دهند و به فیلم یا نمایش تئاتر جلوه و تأثیر بیشتری بدهند. برخی از انواع معمول جلوههای ویژه بصری شامل موارد زیر هستند:
1. **جلوههای ویژه کامپیوتری (CGI)**: استفاده از تکنیکهای رایانهای برای ایجاد تصاویر و اشیاءی که به طور طبیعی و یا به طور واقعی نمیتوانند ساخته شوند، مانند موجودات فضایی، هیولاها، یا مناظر طبیعی.
2. **انیمیشن**: استفاده از انیمیشن به عنوان جلوه ویژه بصری در فیلمها و نمایشها، امکان ایجاد جهانهای خیالی و شخصیتهای فانتزی را فراهم میکند.
3. **افکتهای ویژه نورپردازی**: استفاده از نورهای متفاوت، افکتهای نورپردازی، و جلوههای ویژه نوری برای ایجاد احساسات و تأثیرات مختلف در فضاهای نمایشی.
4. **جلوههای ویژه صوتی**: استفاده از تکنیکهای صوتی مختلف برای ایجاد جلوههای ویژه صوتی، مانند صداهای فراطبیعی، صداهای فضایی، و تأثیرات صوتی دیگر.
5. **مدلسازی و ساخت تجسمی**: ساخت مدلهای سهبعدی و تجسمی اشیاء و مناظر برای استفاده در فیلمها و نمایشهای تئاتر.
6. **تکنیکهای واقعیت مجازی (VR)**: استفاده از تکنولوژیهای واقعیت مجازی برای ایجاد تجربههای تعاملی و واقعگرایانه برای تماشاگران.
7. **جلوههای ویژه در تئاتر**: استفاده از تکنیکهای مختلف مانند نورپردازی خاص، استفاده از اشیاء تجسمی و مدلها، و ایجاد تأثیرات ویژه با استفاده از مواد نمایشی مختلف.
8. **جلوههای ویژه در مونتاژ و ویرایش**: استفاده از تکنیکهای ویژه در مونتاژ و ویرایش فیلم برای ایجاد تأثیرات بصری و جلوههای ویژه برای فیلم.